متاسفانه اخيراً باخبر شدم نسخهی خطی كتاب مزامير حضرت داوود، پنج روز پس از افتتاح نمايشگاه "كلماتی چون ياقوت كبود" كه در كتابخانهی كنگره امريكا برگزار میگردد از ديد عموم برداشته شده است.
نسخهی خطی كتاب مزامير حضرت داوود در پی حملات ترويستی يازدهم سپتامبر و به منظور دلجویی از بازماندگان قربانيان آن حملات توسط اينجانب به دو زبان فارسی و عبری خوشنويسی گرديد و بوسيله هنرمند ارزشمند آقای مهدی بهمن طلاكاری و تذهيب شد، كه خوشنويسی و تذهيب آن چهار سال به طول انجاميده و مقدار 5000 ورق طلای بيست چهار عيار در آن بكار رفته است. 
آن كتاب ارزشمند در تاريخ 14 آگوست 2006 به منظور همدردی ودلجویی از بازماندگان قربانيان حملات انتحاری يازدهم سپتامبر به عنوان نمادی از صلحجویی و نوعدوستی ايرانيان و احترام به ديگر اديان و مذاهب به كتابخانه كنگرهی امريكا تحويل گرديد، تا در معرض اذهان عمومی ملت امريكا، بخصوص بازماندگان قربانيان عملياتهای انتحاری يازدهم سپتامبر قرار گيرد كه متاسفانه از افكار عمومی مخفی نگاه داشته شد.
در نهايت پس از شش سال مخفی نگاه داشتن اين اثر از اذهان عمومی مردم امريكا و عدم اطلاعرسانی از اهداء آن به بازماندگان قربانيان يازدهم سپتامبر، بنابر تصميم بخش آفريقا و خاورميانه كتابخانه كنگره امريكا، و پس از بررسی و انتخاب آثار متعدد، در تاريخ 25 اكتبر 2012 كتاب مزبور در نمايشگاهی تحت عنوان "كلماتی چون ياقوت كبود" به همراه ديگر آثار منتخب در منظر بازديد عمومی قرار داده شد، اما متاسفانه پس از گذشت تنها پنج روز با توجيه "بار سياسی" اثر از منظر عمومی برداشته شد. اين در حالی است كه در تاريخ 21 ژوئن 2012 بخش افريقا و خاورميانه كتابخانه كنگره امريكا در نامهای به دفتر اينجانب در بريتانيا اعلام كرده بود:"بخش عبری كتابخانهی كنگره در نظر دارد تا نمايشگاهی را از تمام گنجينههای مهم اين بخش، كه يقينا اين كتاب نيز يكی از آنان میباشد برپا نمايد. ما مفتخريم كه اين فرصت نصيب ما گرديده تا اين اثر را بصورت عمومی به نمايش درآوريم كه در طی آن تمامی مردم امريكا بتوانند اين كتاب زيبا را مشاهده كنند و از وجود چنين روحيهی نادر و برادرانهای در پشت اين اثر آگاه گردند".
جای بسی تعجب و تاسف است كشوری كه سعی دارد پرچمدار آزادیهای فردی و اجتماعی باشد و مردم و مسئولينش بر اين باورند كه بر اساس قانون اساسی كشور امريكا، آزادی بيان و عقيده بطور مطلق در آنجا برقرار است كه حتی افراد آزادند و میتوانند در ملاءعام و انظار عمومی كتاب مقدس دين ديگری را -با هر دليل و توجيه- به آتش بكشند، قادر به تحمل اثری كه پيام صلح و دوستی و زندگیمسالمتآميز را به مردمان انتقال میدهد نيستند!!. ظاهرا اگر كسی كتاب مقدس دين ديگری را در كمال احترام و امانتداری خوشنويسی و تزيين كند عملی صرفا سياسی محسوب میشود و هيچگونه جنبهی فرهنگی ندارد!!. در صورتی كه آن نسخهی خطی كتاب مزامير حضرت داوود، تنها نسخهی خطی كتاب زبور در تمام دنياست كه توسط دو ايرانی مسلمان خلق شده، و اين پيام را در خود دارد كه اولا: میتوان به دين و عقيدهای باورمند بود اما در عين حال برای دين و عقيده ديگر باورمندان بدون توجه به حق يا ناحق بودن آن احترام قايل شد؛ و دوم: مسلمان بودن الزاما به معنای خشونتطلبی، خونريزی و تعدی به حقوق و آزاديهای فردی و اجتماعی ديگران –آنگونه كه اسلامگرايان افراطی تا كنون به نمايش گذاشتهاند- نيست.
اكنون زمان آن رسيده تا مسئولين كتابخانه كنگره امريكا و دستاندركاران نمايشگاه "كلماتی چون ياقوت كبود" به اين پرسشهای اساسی در مقابل افكار عمومی پاسخی قانع كننده دهند:
1) به چه دليل و برهانی شش سال چنين اثری را از اذهان عمومی مردم، بخصوص بازماندگان قربانيان يازدهم سپتامبر كه آن اثر به نيت همدردی و دلجویی از آنها خلق گرديد و به آنان هديه شده بود مخفی نگاه داشتهاند؟
2) به دستور يا فشار چه فرد يا افرادی آن اثر كه بطور قطع پيشتر تمام جوانبش –چه فرهنگی و چه سياسی- مورد بررسی كارشناسان آن كتابخانه قرار گرفته بود را پس از گذشت پنج روز از افتتاح نمايشگاه با اين توجيه كه اثر بار سياسی! دارد از ميان آثار منتخب به نمايش گذاشته شده حذف كردهاند؟؟
3) بر فرض كه آن اثر بار سياسی داشته و منجر به جنجال سياسی گردد؛ اين جنجال، سياستهای چه افراد و گروههایی را به چالش میكشید؟ آنانی كه خواستار جامعهای آرام و بدور از خشونتها و برتریجوییهای دينی، عقيدتی و نژادی هستند، يا آنانی كه در پی آتشافروزی، اختلافپراكنی و خشونتگراییهای دينی، عقيدتی و نژادی در ميان جوامع انسانی میباشند؟؟
اگر بتوان آن شش سال سكوت و مخفیكاری را توجيه كرد؛ اين رفتار مغرضانه قابل توجيه نيست و حكايت از آن دارد كه دستهایی در صدد است تا همچنان آتش افراطگرایی و اختلافات دينی و مذهبی را در ميان جوامع شعلهور نگاه داشته و فرهنگ اسلامهراسی را جايگزين كمونيسمهراسی و جنگ دينی را جايگزين جنگ سرد نمايند.
بطور قطع اين عملكرد مسئولين كتابخانهی كنگره امريكا در برداشتن ناگهانی نسخهی خطی كتاب مزامير حضرت داوود، از سوی همهی انسانهای آزادانديش، صلحطلب و نوعدوست كه خواهان زندگی مسالمتآميز جوامع بشری، بدون در نظر گرفتن فكر و عقيده و دين يكديگر هستند؛ و از افراطگراییهای دينی، مذهبی و نژادی كه موجب بروز خشونت، نفرت و سلب آزاديهای فردی و اجتماعی میگردد و به هر شكل ممكن اظهار اعتراض و مخالفت مینمايند، مورد تقبيح قرار خواهد گرفت.
اين كمترين حذف نسخهی خطی كتاب مزامير حضرت داوود از نمايشگاه "كلماتی چون ياقوت كبود" را نهتنها مصداق بارز سانسور و نقض آشكار اصل آزادی بيان و عقيده تلقی مینمايم، بلكه اين عملكرد را توهينی به شعور همهی كسانی میدانم كه از اختلافات، مطلقانگاریها، برتریجوییها و خشونتگراییهای دينی و مذهبی به ستوه آمده و خواهان زندگی آرام و مسالمتآميز ابناء بشر با هر باور و عقيدهی دينی و مذهبی می باشند.
عبدالحميد معصومی تهرانی
|